Vrije training;
Op woensdag 3 augustus ging het GEMA | R2 Project Racingteam op weg naar het Duitse Hockenheim, waar op donderdag 4 augustus een vrije training werd afgewerkt, Tov de R6 was het wel even wennen op de 1000, na een aantal sessies kwam de snelheid er goed in, en werden de stappen voorwaarts gemaakt, echter ging het in de 5e sessie bijna fout, bij het insturen van de arena bleek de volledige remdruk aan de voorzijde weg te zijn. No Brakes ? dat is echt niet wat je mee wilt maken, gelukkig kon ik de machine naar een uitloopstrook bijsturen, waardoor een valpartij of zware crash kon worden voorkomen. Dat was wel even flink schikken, op het ene moment nog een volledige rem tot je beschikking en een bocht later totaal niks meer. ik mag van geluk spreken dat het probleem zich op dit deel van de baan openbaarde, dit was een van de weinige plekken waar uitwijken mogelijk was, het overige deel van de baan was dat niet het geval en had het wel even heel anders af kunnen lopen, bij binnenkomst in de box was de verbasing groot. Vanaf dat moment zijn we met het team op zoek gegaan naar de oorzaak van het probleem. Het kon lucht in het systeem zijn of water/condens in de remvloeistof, uiteindelijk hebben we de remvloeistof vervangen, systeem ontlucht en de remhendel op druk gezet voor de nacht, met de hoop dat dit een oplossing zou bieden. De volgende ochtend bleek al snel dat het vastzetten van de remhendel en de nieuwe remvloeistof niet het gewenste resultaat boden. Voor het vertrouwen was dit niet echt lekker en moesten we opnieuw op zoek naar de oorzaak van het probleem. Na overleg met de heren Ott en Rob Juwett kwamen we al snel tot de conclusie dat het probleem in het ABS systeem moest zitten, een oplossing was hier niet voor en het enige wat we konden doen was het ABS systeem volledig afkoppelen en verwijderen, en de remleidingen opnieuw rechtstreeks aansluiten op de remklauwen. Het gevolg was dat ik hierbij de enige vrije training van de vrijdag moest missen en tijdens de kwalificatie de aanpassingen kon uitproberen. Na hard werken was de machine op tijd gereed en was het remsysteem aangepast.
Q1 en Q2;
De 1e kwalificatie was erg lastig met een machine waar de rem nu beter functioneerde als dat ie ooit had gedaan, gevolg was dat alle rempunten anders waren als voorheen, dat vroeg nogal wat aanpassingen en was erg lastig, in Q1 ben ik dan ook meer bezig geweest om alle rempunten te verleggen om tijdens Q2 een beter resultaat neer te zetten.
Tijdens Q2 bleef het lastig om goed de rempunten te bepalen, waardoor het lastig was om een goed ritme op te bouwen. Uiteindelijk kon ik met een 1.37.460 een 9e startplek bemachtigen. In de Procup. Qua tijd tov. vorig jaar op de R6, 4 seconden sneller en er zit nog meer in het vat. Ik had gehoopt op een 36er maar die kwam er nog niet uit. Op naar de racedag van morgen en zien dan nog de nodige stappen konden maken.
Warmup en Race 1;
De zaterdag ochtend begon met een warmup, dit gaf me nog even de gelegenheid om het vertrouwen en ritme verder op te bouwen, en alle settings te checken. De warmup verliep prima en ik kon alle settings en de remmen optimaliseren en met vertrouwen de beide wedstrijden tegemoet zien.
Race 1;
Bij de start kwam ik goed van mijn plaats echter bij het doorschakelen kwam de machine in zijn vrij waardoor ik een deel van het momentum verloor. Echt RUK hierdoor kon ik als laatste de eerste bocht induiken, aanrijden bij bocht 2 zag ik kans om veel rijders uit te kunnen remmen echter was er 1 rijder die vroegtijdig naar rechts stuurde en op mijn lijn kwam, ik moest werkelijk alles uit de kast halen om hem niet te raken, remmen met de achterzijde volledig los kwam ik al remend op alleen mijn voorwiel dichter bij mijn voorganger, in de bocht kon ik hem niet meer ontwijken en kwam met zijn achterband in aanraking, op dat moment dacht ik echt dat ik voorover zou klappen echter was dit niet het geval, waarschijnlijk staat er dan toch zo veel druk op het voorwiel dat je niet voorover klapt, door de aanraking schoof mijn voorganger zijn achterzijde wel aan de kant maar hij kon gelukkig verder. nadat we met elkaar in contact kwamen kon ik de machine weer op 2 wielen krijgen en schoot ik rechtdoor, net voor de achtervolgende groep achter mij. Door de actie kon ik wel weer achteraan sluiten en opnieuw beginnen.
In ronde 1 heb ik daarna nog een aantal rijders ingehaald en wederom aankomend bij bocht 2 dacht ik nog 2 rijders uit te kunnen remmen, echter hield ik het gas er te lang op en miste mijn rempunt, schoot rechtdoor en kwam naast de baan terecht via het gras kon ik wederom achteraan aansluiten, in het direct navolgende stuk, de parabolika verremde ik mij wederom, Ik was te grettig en wilde te veel te snel. Uiteindelijk lag laatste op een paar honderd meter achterstand. Dit had ik mij iets anders voorgesteld maar goed, werk aan de winkel. Vanaf dat moment heb ik alles gegeven om zo ver mogelijk naar voren te komen. in ronde 3 kwam ik aan bij de staart van het veld en kon ik de eerste rijder passeren. In de navolgende ronden kon ik plaats voor plaats goedmaken en uiteindelijk als 15e eindigen in de Procup.
Dit was zeker geen gewenst resultaat, echter gezien de leermomenten zullen we maar zeggen het beste wat er nog mogelijk was. Jammer maar zeer leerzaam soms moet je eens over de grenzen gaan om verder te komen en dat kan ook wel eens verkeerd uitpakken. Op naar race 2.
Race 2;
Net voor de race was het gaan regen (net Assen), de baan was niet volledig nat en het was echt lastig tot op het laatste moment om de keuze te bepalen, gezien de cup die voor ons reed steeds snellere
tijden ging rijden terwijl de wedstrijd vorderde, waren slicks de beste keuze. In de warmup lap was het even goed de baan te verkennen en bepaalde delen voornamelijk bij de Mercedes tribune waren nog buiten de ideale lijn te nat.
De start was op zich prima, echter aankomend bij de mercedes tribune in het natte gedeelte op de baan gingen meerdere rijders voor ons onderuit, waardoor meerdere rijders waaronder ikzelf moesten uitwijken, bij de eerste doorkomst kwam ik door op positie 16. Einde rechte stuk kon ik mijn voorganger uitremmen en opschruiven naar plaats 15. In dezelfde ronde kon ik aan het einde van de Parabolika de volgende rijder uitremmen en doorschuiven naar plaats 14. Ik had direct aansluiting bij de nummer 13 en die kon ik uitremmen bij het ingaan van de arena, waarbij ik direct de nummer 12 in de navolgende bocht aan de binnenzijde kon paseren. Op jacht naar de nummer 11, die had al wel een gat geslagen wat ik eerst in 1 ronde dicht kon rijden. De aansluiting was er in bocht 2 en aan het einde van de Parabolika kon ik hem direct uitremmen.
Op de 11e plaats liggend was er al een groot gat onstaan naar de nummer 10, dicht gat dichtgereden hebbende kwam ik in het tweede deel van de wedstrijd in de gelegenheid om de nummer 10 te passeren, Bij bocht 2 kon ik uiteindelijk de nummer 10 uitremmen en paseren en had direct aansluiting bij de nummer 9. We zaten inmiddels in ronde 11 van de race. Bij het inrijden van de arena kon ik wederom de nummer 9 uitremmen en voor hem de bocht induiken. Er was op dat moment een klein gat naar de nummer 8 en deze positie lag binnen handbereik. In de navolgende ronden kon ik de aansluiting krijgen. In de laatste ronde bij het opkomen van het rechte stuk kon ik naast hem komen en hield het gas er vol op tot bocht 1, echter was dit iets te veel van het goede en was de snelheid te hoog voor deze bocht, na bocht 1 is er een enorme uitloopstrook en ik was gedwongen om hier naartoe te sturen en de nummer 8 kon mij binnendoor weer passeren. Na het terugsturen op de baan was het verschil circa 150 meter geworden en heb ik geprobeert het gat zo snel mogelijk te dichten. Echter was de tijd er te kort voor en kwam ik uiteindelijk als 9e over de meet. Op zich een goede 2e wedstrijd gereden en daar zeker tevreden mee, ik kwam dit weekend met meer verwachtingen naar Hockenheim en had betere resultaten in gedachte gehad, zeker gezien de mogelijkheid om in de top 5 terecht te komen. Er ging alleen te veel verkeerd en ik wilde te veel zoals eerder gezegd was het een goed leermoment.
Door de bovenstaande resultaten ben ik wel 1 positie op de ranglijst naar achteren geschoven en sta nu met nog 2 races te gaan op de 7e positie overall. Top 5 is nog mogelijk maar de concurentie is moordend en staat zo dichtbij dat het nog alle kanten op kan zelfs nog buiten de top 10. Maar goed we kijken voorruit en gaan uiteraard met het mes tussen de tanden voor de 5e plaats. Nog 1 raceweekend met een dubbele race op Assen is wat ons nog rest en dan zal nog 1x alles uit de kast moeten om een goed resultaat te boeken. Bij deze mijn dank weer aan het gehele team, het was weer een ouderwets sleutel weekend, erg van genoten en nu op naar de laatste dubbele races op 24 september op het TT circuit te Assen.